LOŞ IŞIK
Romantiktir Loş Işık
Bir masa iki sevgili, aşık ya da değil sevmeye hazır gibi. Kırmızı şarap kadehlerde sıcak hemde, yanarken şömine, çıtır çıtır çam kozalıkları yanıyor ritm tutmuşlar ateşe, haydi bir ormanda bir ev diyelim. Çok uzak birilerinden, kenarda bir divan sarhoşluk ötesi beklemede, bir köpek sesi neden havlar ki kıskanır belki yalnızlığında, bir kadın kahkahası davet eder her umudu, şişe dibine kadar bitmeli belki de yenisi devreye girmeli sabah zor olur bu durumda beklemeli. “Öyle sarhoş olsam ki “ diyor kırkbeşlik plakta Tanju Okan
Şiir
Olmaz mı bekle can...
Bir heyecan
Dolu dizgin arzular
Birden bir fırtına bir sel vururken camlara
Havlayan köpek kaçar kulubesine
Tanık olmak istemez belki de yaşananlara
Birden ateş söner, yağmur diner
Gün ışığı, bitirir aşkı
Yalnızlık
Kalabalıklara katılma vakti yine yalnızlığında belki şarabın bir müddet sıcağında dönüş yine umut ya da umutsuzluklara, loş ışık geçicidir. Güneşli günlerde aranır vefa.
Loş ışıkta uyurum, şarapsız, şöminesizdir odam ve de değildir tarifteki ortam.Bir hayat öylesine mücadele içinde devam..
Işık yorar beni.
Bir sarı nokta geldi oturdu gözüme, onu beklermişim gibi.
"Güneş ışığından sakın" dedi doktor "koyu bir camdan bak hayata". Güneş ve gençlik, yaşlılık ve karanlık ikiz gibi. Oysa gençken de uyuyamazdım aydınlıkta sığınırdım ışıksız odama. Ağlarken görmesinler isterdim belki de. Neden ağlardım onu da bilmeden mutsuzluğa bir yatırımdı bir bilinmeyenden.
Gençliğin neden nasıl kurulduğu gerçeküstü hayallerden, çözülemeyen bir denklemden, okul yıllarında giyilen o kara önlükten sanki bir şeyler yapışmıştır ruhuna, pembeleri gölgeleyen.
Kendini tanırken, tanımaya çalışırken; “olur mu böyle olur mu? Kardeş kardeşi vurur mu” sloganlarını duyduğunda kardeşine bakarsın uyurken o senin canındır kardeş vururlur mu diye düşünürken bilmeden ruhuna atılmıştır zehirli oklar, endişeleri bir ömür saklar, tarihi yaşarsın güncelinde. Baba faturalar derdinde, anne tencere kaynatmaya devam eder. Sorgularsın faturalı hayatları, neler fatura edilecektir sana, nasıl ödenecektir bedeller!
Kalbin çarpar birileri için belki değer değiller, oysa tanımazsın bile kimdirler. Yıllar geçer, Kaç kez soyunur ağaçlar kaç kez yeşili giyinirler sen grilere dönüşürken siyaha doğru yol alırken. Asil ol der anne. Kırmızı sevilmez. Kırmızı kandır, kavgadır. O.....nun dudağında renk olur, sakın ola sakın.
Hayaller ve Öneriler
Hayaller pembe , sen yere sağlam bas derlerdi hemde.
Deprem her yerde toprak sallanıyor, ürün tutmuyor yüreğimi sarsıyor her adımda. Bir adım ötesi mutluluk durağı mıdır diye diye uzun bir yürüyüş de, yorulur duygular bedenle eş, sen yürürken hep sonbahar hep kış. Oturmak istersin yok bir köşe. Yaz gelsin istersin aramalısın bir gölge..
Giysisiz iken ağaçlar yaşlanır ruh, soyunmaktadır duygulardan. Yaprak yaprak düşer hayaller, umutlar
Ne bir gölge ne huzurlu bir köşe, yürüyor tanımadığın insanlar , bir defter bir kalem elinde daha yazacakmış gibi bir şeyler hani belki hayal yazılır yeniden şarap, şömine ve sevgili ile el ele bir fotoğraf siyah beyaz ya da renklenen, gözler gördüğünde, kalmalıydı en azından Kadıköy eskicisinde bir sepette
Mevsimsiz bir zamandı.Yerin adı yok. Deniz göz ucunda, martı kadının tanıdığı mı?
Simitçi bugün mavi gömlek giymiş işler iyi anlamında.
Kargalar aynı yine karga, sesleri sevilmez, değil umurlarında.
Kimileri pedal çeviriyor hayatı döndürüyor ayaklarında.
Pusette bir bebek anne, baba yanında
Çok uzaklardan bir ses geliyor” öyle sarhoş olsam ki her şeyi unutsam”
Bir ninni gibi
Bir bekleyiş gibi
İlaç gibi
Unutmayı bekler gibi
Bir kadın bulurlar hareketsiz elinde kara camlı bir gözlük
Görmeden bakıyorken güneşe.
Yerde bir defter bir kalem yazılmamış her neyse..
Güneş tüm şefkati ile sarılmış ona “artık ihtiyacın yok karanlığa” der gibi bir sevgili gibi sarılmış kadına.
Bir dolu insan geçer önünden o yok gibi.
Ruhlar ve ruhsuzların yürüme yoludur hayat.
Bir adım ötesi mutluluk
Bir adım gerisi kuytu bir yalnızlık
Boşluk
Hayallerin bittiği
Loş ışık.
Bir yerlerde sıcak şarap içiyor birileri birbirlerini sever gibi
Sever gibi
Gibi....
8.5.2017
Cahide Yormaz Öz
İlgili Linkler